Akşamın adı konmamış saatleri. Ertelenmiş, erteletilmiş kelimelerin olduğu konuşmalar. Arada bir başka söylerken dil birden yine ortada.
“Konuşmayacaktık hani”.
Konuşulmuyor zaten yokmuşçasına yokmuş gibi davranmak yok saymak görmemezlikten gelmek.
Kedigiller öyledir. Bakmazlar, göz göze gelmezler, görmemiş gibi, farketmemiş gibi, ilgilenmiyormuş gibi davranırlar özellikle avlarına.
Olmamışçasına, yaşanmıyacakmışcasına, olmamış ve yaşanmamış. Kelimelerin ertelenmişliğinde konuşulmamışlıklarla kalırsa öyle. Olsun kalsın.
Avın nasıl olsa bana bakmıyor, benimle ilgilenmiyor görmedi bile sakinliğinde sona yaklaşışı daha hızlı daha önlenemez daha kaçınılmaz.
Özler misin?
“Konuşmayacaktık”.
Sessizliğin en geveze olduğu anlar gecikeni bekleyiş. Sessizlik geveze birde anlatıp duruyor içte kalmış kalacak yine ne varsa. Gözler gevezelikte eşlik ediyor sessizliğe.
Nasılsa bana bakmıyor beni görmedi bile av olması.
