Şimdi artık hiçbir şey eskisi gibi değil.
Yaşam artık gözler kadar güzel bakmıyor güzelliği renkleri soldu.
Yalnızlık çekmiş kafayı sokağın öte yanından hoyratça bağıra çağıra az sonra olanları geçip hoş yaşamaları kediyi korkutup kapıyı kırıp girecek az sonra.
Gelmeden varmadan daha usulca şarap kokusuna bulanmış niyeyse sevmediğin içine damağına yakıştıramadığın o akşam gibi her nasılsa soluğun yanaştığı o zamanlara gideriz desem de o zamanlara çok özledim desem de gel gitlere bulanmış hafızalarda o anlara daha gidecek gidilecek yol var oraya oralara kadar hatırlamak da olsa bir şarkıya binip gelen çıplak zarif güzelliği anlamlandırmak anlamak da nefes yetmiyor ondan belki kafanın bulanıklığı biliyor olmalı sıkıca sokulup belki .
Belki taa samanyolunun ötesine çok uzağına bakıp bir şeyler olsun isterken karanlığı delip biraz daha uzağa karanlığı delip bakabilsen görebilsen senden daha uzağı görebildiğini görebileceğini bilsen kalkıp giden denize ilk koşan dalga sesini tavana dikip duyabilen ayaklarınla duyduğu gibi kumdan ıslaklığından izinden denize dokunduğunda baharın yeniden geliyor bir daha ki ne öylece bırak öylece kalsın.
Şarkı dinle kalbim yüreğim çalıyor söylüyor bak yine sayende biraz hızlı eski külüstür anca.
