Karanlık biraz kendini gösterince kışın titretmesi yanında. Kapat kapıyı çek perdeleri ay tepsi gibi soğuğu girmesin içeri. Soğuktur soğutur gecenin sıcaklığını alıp gider yok eder ısısını.
Müziği sessizliğin sesine eşlik eder bilirsin geceler boyu dinledin. Renklerin ışığını da alır bir solukluk bulaştırır bir solukluk geceye buladığı gibi.
Hayatın ışığından beslenir gibi emer mi? Emer bulaştırdığı bir romantiklik dudaklara öp beni öpme değdir öyle kalsın verdiği bir suskunluk bir soğukluk değdiği zaman dokun çek bozulmasın gözlerde kapanma içine bakma görme asılı ışığı biraz önce veda etmiş her şeye.
Ay tepsi gibi.
Perdeleri kapat bırak karanlık kalsın zifiri karanlık sesi bile çıkmayan bir şey görme görsen bile ışığı çalınmış soluksuz içi yenmiş renkleri çalınmış görme kapat perdeleri girmesin ay içeri dışarıda kalsın.
Yüreğinin söylediği şarkıyı bile yüzü soldurup bembeyaz içinde hayat kalmamış hayatı araklanmış ayıklanmış yüzler.
Sonunda yine bir gece içinde kıpır kıpır müzikler kulağında birden kulağına ay kaçıp sessizliği getirdiği.
Gelse alsa seni rüzgarı kurutsa kurutur. İliğinde su nem kalmasa kupkuru. Bütün acılarını yalasa bir iyilik gösterisi sürünse sürtünse yaralarının irini kurusa. Sesi duyulmasa acısı sızısı sende ıssızlığı senin.
