– “Bir gün önce uçağı düşen sayılı zengin bir iş adamının vasiyetnamesini okuyan, akraba ve çocuklarının bazılarına mal bırakıp diğerlerine bırakmadığını açıklayan avukat, noter her kimse kapıya bakıp girenin öldüğü açıklanan kişi olmasının şaşkınlığı. Bir otel odasında genç adamın evlenme teklif etmek için tam da zamanı diyerek az önce seviştiği kadını kollarına almışken, sarılmışken kapının kırılırcasına açılıp içeri giren adama kollarında ki kadının –“ Eyvah kocam “ diye bağırdığı an, birini kaybetmek en uzağından sadece selam vermiş olduğunu kaybetmek. Her şeyin yaşanmasından sonrasında bir kusura bakma denmesi.” Kuantum fiziğinden konuşurlarken buraya nasıl gelindiğini anlamadan yüzüne bakan arkadaşına güldü.
– “Kuantum budur, ne olacağını ne olduğunu bildiğin andan itibaren olayın içinde olsun olmasın bütün elemanlar değişir, artık geçmişte olduğu şekillerini göremezsin. Her nasıl ne yaşanıyorsa artık öyle yaşandığı ile ilgili bir görün bile olamaz. Tarif edemezsin geçmişi, ön göremezsin geleceğini bu olaylardan sonrasını.” Öyle değil mi? Sorusunun bir bakışını attı.
– “Yaşandıktan sonra onun için geri dönüşü yoktur zamanın, git düzelt gel, sonra yine git düzelt gel. Geçmişe gidilecekse aklın almadığı, uçtuğu bir hızda olması ışıktan bile hızlı olmasının gereği bundandır. Zaman o yüzden öyle çok kolay geri dönmez.” Haklı olduğundan o kadar emindi ki cevap beklemediği gibi bir hareket yaptı. Konuyu kapatmış olmalıydı.
