Genlerimizde taşıdığımız en kötü en karanlık yerler zamanlar ortaçağ karanlıklarını onların akıl almazlığına inat büyük inançla o upuzun gen ipliğimizin kısacık hasarlı yerini çok sevip orayı yaşamımızın en kilit en onurlu yerine koyar sanki başka hiçbir şey başka bir bölge yokmuş gibi tekrar tekrar yaşamaya bayılırız.
O bölgenin artık örümceklerde, güvelerde, hamam böceklerinde bile kullanılmayacaklara atılmış olduğunu bile bile inanıp yaşarız, yaşıyoruz. Vampirlerde bile neredeyse tükenen, sivrisinekte var olan o kan içiciliği yamyamlığı beynimizin en uyduruk yanını birden altın varaklarla süsleyip yaşamımızınen baş köşesine yerleştiriveririz.
Bunun nasıl bir duruş ve güzellik olduğunu ne tat verdiğini anlatmanın anlamayan aval aval bakanlara anlatmak.
O da ayrı bir zevk ve şehvet olmalı. İçten bir aman sende demek geliyor olmalı.
