Karanlığın yavaş yavaş yeryüzüne toprağın zamanın derinine ruhuna ruha yüzlere gözlere inişi indiği zamanlar saatler.
Yalnız bırakmaya başlaması yalnızlığa götürmesi orada bırakması bırakmaya kalkması. Uzakları uzaklıkları mesafeleri büyütmesi çoğaltması aralaması itmesi. Akşam, gri, karanlık, gece hayatın yarısıdır. Daha iyi daha olgun daha parlak olan yarısıdır belki de hayatın. sırf o nedenle bitmez uzar gider büyür çoğalır büyütürüz çoğaltırız.
Geceleri en iyi tanıyan biz oluruz bir zaman sonra biz biliriz biz tanırız biz tanır tanış oluruz tanışırız. Geceler sever sizi sizde ısınırsınız seversiniz severiz aşık oluruz olmayız alışırız çoğu koynunda göğsünde rahat ettiğimiz bir dost bir göğüs olur uzun birliktelikler sonrasında hiçbir şeyi kalmamışlıklar da yaşanan bilinen anda bile sığınılacak yaslanılacak dayanılacak bir kucak bir göğüs olur. Daha rahat eder daha rahat nefesler alınır alırız orada. Tüm kem lik lerden biraz daha saklanıp biraz daha sığınılacak köpeğin ulaşamadığı incecik titrek dalı gibi kedinin kediden öğrenilmiş duyguyla titreye titreye sokunulan.
Geceler hep herkesin hep yalnızca sizin senin olur özel gizli gizemli sırdaş yaşama kimliğinizin tuğlalarını ördüğünüz çocukluğunuz ergenliğiniz gençliğiniz var olduğunuz sevdiğiniz hasretliğiniz bir başka olur bir başka grilikte bütün renlerin içine kaçmışlığıyla.
