Yaşamayı bu kadar zor bir hale sokmak. Aslında her yeni şey her yeni zaman yaşamanın biraz daha kolay daha kolay olmasına kurguluyken tam tersini başarabilmiş olmamız garip değil mi?
Garip gelmiyor mu?
Zaten hayatta kalmak için var olduğumuzu da bir yandan düşünelim. Sadece hayatta kalmak için yaşıyor olmak. Başka bir şey yapıyor olmamak. Söylenirken bile acaip geliyor kelimelerde cümlede bir hata var olmalı kulağa pek hoş gelmiyor.
Birkaç gün bilemediniz birkaç hafta sonra belki de bu yazıyı yazdıran ruh hali başka büyük bir ihtimale yine buna benzeyen belki yeri belki sayılar belki tarihlerde fark olduğu için birbirinin kopyası olduğunu fark etmeden aynı ruh haliyle yine aynı kelimeleri aynı cümleleri seçilmiş aynı takım elbiseleri giyilmiş aynı belki başkası aynı kelimeler aynı cümlelerle aynı hareketlerle aynı açıklamaları dinlerken. Aynı sosyal medya fotoğrafları aynı kelimeler aynı cümleler cevaplar bile aynı aynı atarlıklar aynı hep başkaymış yeniymiş daha önce hiç olmamış.
Bir film vardı bir aşk filmi her sabah yeni baştan aynı şeyleri yaşayarak aynı kelimeler aynı olaylar aynı cümleler yatıp kalkınca her gün sanki yeniymiş gibi. Bir rahatsızlığı vardı.
Cesaret korkaklık iyi kötü şu bu birbirine karışıp her kulede her burçta başkaymış bak bir ses başka bir şey söyler vaziyette sanki önceki zamanda kimse evvelinde yokmuş olmamış yeni gelmiş şimdi varlarmış pozunda. Cenaze evini kapısında misal kahkahalar bile yadırganmayacak kadar aynı.
Aynı olunca her şey yaşamak bu kadar zor oluyor zor geliyor.
