Dalların en üst noktalarına tepelerine çıkıp orada kalıp bağıra bağıra ağlamaktı istediğin. Zamanları hele hızlı hızlı yürüyüşleri peşinden koşturmalarını seni hiç sevmediğin.Bilmediğin karanlıklardan bile korkmadığını göstermek için elinden tutmadan üstelik belki bir şarkı karanlığa doğru ben geliyorum hali.
Deli zamanlardı sen daha deliydin diyemem delilik sende de vardı.
Rüzgar bugün daha sert.
Güneş daha yakarca.
Ufukta şimdi bir tek o kalmış olmalı tek bir nokta.
Denizle binlerce günlük yollarda onca uzak kalmalar imbatını özlemeler dışarıda kalan deli dalgalar.
Özlemeler.
Bilmediğin başka masalları anlatmak onları dinlemek. Kalemin kolları kalkık öylece kalmış havada onca zaman.
Müürekkepler sayfalarla aynı renge bürünmüş aynı renk olmuş.
Yürekler onca esaretten kendi atışlarını unutmuş arasıra tekler olmuş.Sayfalar onca çiziğe rağmen lekesiz kalmaya özenli.
Dalların üstlerine çıkıp orada ağlamak şimdi belki ağaç diplerinde belki kurumuş belki nemli sessiz çok sessiz gözyaşlarıyla artık onlar bile halleri.
Zamanlar yarış otoları gibi ne kadar bağırtılı ne kadar hızlı akarsa o kadar zevk verir olmuş.
Ufukta tek bir nokta kalmış bir tek o kalmış.
