“Neden yazılır? Dünya acılı olduğu için yazılır. Duygular taştığı için yazılır. İnsanın kendi zavallılığından sıyrılması çok güç bir işlemdir”. Tezer Özlü.
Tam da bunun için okunur, yazılır. Bir de cam gözünü çıkarıp bir de silip başka bir yerden senin de nerede olduğunu gördüğün bir yerden bakabilmek için yazılır. Bazen bardağı beyazlatmak, bazen bardağı beyazlatmadan içine bir şey katmadan sert demli acısı çok yüz ekşitmecesine yazılır.
Nereden çıktı şimdi? Şu kahpe dünya düşman eder mi?
Kar yağdı. Birden bana bak ben geldim kalk gel mahalleme kapının önünden geç ben zaten yokum sen yine de geç eski günlerin hatırına pasta üzerine bir mum üflemesi gibi ayak izlerin kalsın. Soğuk mu?
Bu yıl ne oldu ben yokken? Denk duramadın ölümün nasıl bir şey olduğunu gözün bozuk biraz daha yakın bir yetmedi bir daha bir daha akıllanmayacaksın.
Biraz su kat hayata, biraz beyazlat. Görüştük, nasıl olsa daha bir süre buralardayım dedi kar.
