Öğleden sonra bir sohbetin ortasında White Sea konuşuluyordu. Benim gibi eski nesil eleştirisel bir laf kalabalığı beklerken kedisini sever gibi…
-Ah canım yaa. Bunu nasıl söylemiş. Zavallım nasıl bir espri bu. Kendi düşünmemiştir. Danışmanları yapmıştır. One Minute dedi yaa. Puan aldı yaa. Uyanıklık yapalım demişlerdir. Bundan puan alırız… Yapalım demişlerdir. Bunu dinleyenlerde ona bu puanı verir amma.
Dumura uğradım.Yirmi küsurlu yaş eleştirisi böyleydi. Bunu bir çırpıda çözmüştü.
Doğru çözmüştü. Akıllı ve üstüruplu yapılmış bir hata değil, düşünülmüş planlı bir hareket diyordu. Ve üzüldüğü yönetenlerin bu gibi küçük hesaplardan puan koparma durumunda kalmasıydı. Koparırlarda.
Eskimişim ben. Bunun hata, yanlış olarak değerlendiren kafam eskimişti.
Bu yanlışlıkla bikinisinin sütyeni düşen artist olma pozisyonu idi.
Rayting avcılığı.
Bu gençler beni çoktan geçmiş, beni çoktan eskitmişti.
Ben sadece bakıyordum. Onlar, bakıyor görüyorlardı.
Bunlar sosyal medya avcısıydı. Kendilerinin kandırılacağını bilerek yaşayan buna hazırlıklı gençlerdi.
Ve hemen anında avlıyorlardı.
Vay halimize…
