Öyle bir denk düşer. Sende mi? Diye sorarlar. Yookk dersin utanmadan. Cebideyse çıkart ver derler. Yemin billah edersin sende olmadığına, kıvranırsın, onlarda neyin varsa kurtarmak için sağa sola bakıp yardım istersin yalvarırsın. Ararlar üstünde çıkar aradıkları.
Böyle hikayelere, olaylara rastlamışınızdır. Biliyorsunuzdur bu kadar bağırış, yalancı yalvarışın sonunda aranan cepten çıkabilir.
Bizim iki pilotun hikayesi aynen böyle oluyor gibi. Dışişleri bakanının bizde değil dediği rehineler kendi cebinde çıkıyor. Destek verdiği yardım yaptığı radikal İslamcı guruplardan çıkıyor rehineler getirip en sonunda veriyorlar. Pilotları kaçıran adamlar neyi nereden isteyeceklerini bal gibi biliyorlarmış. Ve dedikleri gibi oluyor.
Bizde elimiz temiz diye avuçlarımızı gösterip duruyoruz. Bildiğimizi zannettiğimiz oyunu yıllardır onların oynadıklarını bilmediğimizden bu.
Biraz daha dikkatli, biraz daha akılcı, biraz daha dürüst.
Yıllardır yaptığımız diktiğimiz bütün kuleleri yıktık.
İnandırıcılığımızı yeniden kazanmamız lazım. Elimizdekilerin hepsini kaybetmeden.
Bir de sorgulamalıyız. Neden bu kadar radikal guruplarla içli dışlı olup onlara destek verdik?
Acemiik demeyin sakın haa…
