Bir gece yarısı kapıyı kırarak girmişler. Kot pantolonlu, kot ceketli, traşsız yüzlü tiplerdi. Alıp gittiler. Karakolda aradık, bizde değil dediler. Mahkemelerde aradık yoktu. Yok. Yine yok. Yok.
Darbe sonu hikayeleriydi bunlar.
Sivil giyimli, sivil plakalı araçlarla gidenler böyleydi.
Kimse hesabını soramadı.
Amerika’da, Avrupa’da sivil giyinmiş birkaç kişi bulursunuz resmi elbise giymesi gerekenlerde.
Açıklamaları resmi elbiseleriyle yaparlar. Arada ki en büyük fark bu.
Bilmem sizinde dikkatinizi çekiyor mu?
Resmi elbise daha ciddi ve daha hukuki olmayı gerektiriyor herhalde.
Yöneticiler de bunun farkında. Açıklamaları en küçük olayda bile ciddi.
İnanılır oluyorlar.
Ya da bana öyle geliyor.
