Bilirsiniz, bilmezseniz de ben söyleyivereyim. Sıcaklarla aram düşünemeyeceğiniz kadar bir hoştur. Sıcaklar kafatasımın içinde olduğunu varsaydığım organımın eriyip labne peynirin en kolay sürüleninden bir şekle bürünmesine sebeb olur. Ağır hasarlı kullanılmaz bir hale dönüşüverir.
İşte tam o zamanlarda biraz aklı evvellik edip daha olmadan olmuş gibi görünüveririm. Deliliğimin isim alışı bu zamanlara rast gelmiştir sanırım. Belki de hep öyleyim kabullenmek zor sırf o yüzden kırmadan dökmeden ağza kadar gelenleri yutup sıcağa saydırıp dururum.Kaçmak var ortalıkta görünmeme vurup kafayı sabahtan akşama yatmak var. Onu da ben yapamıyorum. Kimsenin de TARDIS’ini kapının önüne kapısı açık park edip hani biraz işim var ben şu AVM’nin hani kalmadı da diyerek gitmişliği de yok. Olsa belki Who ile çene çalmaktan AVM’de kaybolup TARDIS’in içine bakma şansımın filanda olacağını pek sanmıyorum.
Olsa nereye gideceksin sanki. Geçmişten ne hayır gördük ki git geçmişte şu zamana. Geçmişin hayrı olsa şimdiye hayrı dokunurdu.Özlediğim var. Artık yoklar onlerı yeni baştan görsek iyi olur belki. Dedim ya denk gelmez gelse hadi ileri gidelim bugün sanki iyiyiz de hakkını veriyoruz da günün ileride birde daha şimdiden eski kafa ileri gidince daha da eski antika desen aynen. Elaleme rezillik torun torbalar onca eziyet laf bırak. Geri gel bir de gittiğin gördüğünü bi daha yeni baştan çekilmez olmalı o da.
Kafa yumuşacık uyku tutmuyor farkında bile olunmuyor.
Dr. Who’ya “dayı süper yapıyon bu işi kıyak iş gibi laf kalabalığı da cabası olur. Esse üşüttüm filan bir çıkar yolda o.
