Gözlerde masa altı saklanışı bir bakış. Sanki az bir şey öncelerde ortalığı dağıtan bir çılgın kol bacak tutulsa da bir kocaman hırçınlık dağıtırım ben burayı burlar şurlar orlar hepsi benim bana ha edası karışmışlık ortalıkta.
Şimdilerde ben sana demedim mi bakışları biraz sen yaptın bana ne çekinmeleri gözlerde.
Beni görmeyin, ben yokum, ben neredeyim saklanması her şey ortada bir büyük çırpınmanın adele kafa beden yorgunluğu ve büyük korku gözler ne olur ben yaptım siz yapmayın oldu bir kere.
Gözlerde kafa eğik yinede benim yanımda mısın yine sorulu bakışlar.
Bir kişi öyle arkasına geçilebilecek yeniden masaya yumruk heyt lan siz ne diyorsunuz bakiiim hemen.
Eğitimci yazar Nusret Ertürk’ten aktarmıştı:
“Bir tiyatro topluluğu Anadolu da turneye çıkmışlar. Oyun saati geldiğinde salondakilerin sayısı çok az. Seyircilerin azlığının verdiği moral bozukluğuna bir de salondan gelen gürültü.
Oyunculardan biri sahneye çıkar ve seyircileri uyarır.
– Lütfen sessiz bekleyin. Gürültü yapmayın. Yoksa biz içeride daha çoğuz.” Diye Işık Kansu.
Kafada öyle bir kalabalık, dışarıda onca gürültü.
Ara sıra kafadan birileri fırlayıp ortalığa aynı lafı edecekler mi?
Başka bir korku da bu.
