At AVRAT silah. ANAM, BACIM…
Böyle laflar ederiz ya.
Geçiniz. (Tam da sokak ağzıyla) Geçiniz efendiler…
Ben bir küçücük erkeklik organı var diye eve kral ilan edilmiş, bütün ablaları ona hizmetçi ve köle edilen bir çok aile bilirim.
Bende erkeğim…
Demokrat ve çok okuyan, çok güzel açık fikirleri olan, her konu da ileri düşünceli bir aile de büyüdüm.
Ben ve erkek kardeşim, (Güzel delikanlım, Erken terketti bizleri) babam kız kardeşimizi ezmedik, ona hep bizle aynı hakları verdik. Vermek istedik. Çocukluğumuz ve gençliğimiz onunla eşit haklar da geçti dersek içinde bal gibi yalan vardır.
Bizim dağıttığımız her yeri toplamak, temizlemek, yemek yapmak evi silip süpürmek kadın işi olarak bilinir. Bizde de öyleydi.
Annem de aynı durumdaydı. Kız kardeşime sorardı. Bize değil.
O da yemeğe, bulaşığa yetişmeye çalışırdı. Kız kardeşim de.
Ve o da okula gider.O da ders çalışırdı.
Biz erkek olarak bu haklara sahiptik.
Şimdi biz bunun böyle olmaması gerektiğini az çok biliyoruz.
Evimize bakalım.Değişen bir şey var mı?
Var mı…?