Bazı organlarımızı kullanırken dikkat etmemiz gereken kurallar vardır. O kurallara uymadığınız ya da kullanım talimatının dışına çıktığınızda organınız size rahatsızlık verir. Bazı organları dayanamayacağı duruma gelindiğinde artık işlevini yapamaz duruma gelip koku almadığı, duymadığı, hissetmediği olur.
Dilde böyle bir organdır. Çok acı ya da çok tatlı bir ölçüsü kaçmış bir tat aldığınızda karıştırıp algılama hatası oluşturabilir.
Dilinde çok kullanılıp çok yaladığında da aynı şeyi yapması normaldir.
Yalama üzerine çok çalışan dillerin artık her tadı yaladığı yer gibi algılaması, fikri sabit algılama hatasına düşmesi normaldir.
Neden bunları yazdın, yine ne oldu sorusunun cevabı ise son zamanlarda ölümden, öldürürken acı vermekten zevk alan, öldürmekten, işkence etmekten huşu ile zevkin orgazmlarında dolaşan, sapık diyebileceğimiz çizginin çok çok üstünde sapıklığa kat ve kat fark atmış düşünce ve kafaların alkışlanıp o durumu alkışlayan o tip duygulara iştahla ve tebrikle yaklaşan yoğun bir gurubun çoğaldığını görmemdir. Artık nereleri yalayıp ne alışkanlıkları olduysa, her türlü sapıklığın hak olduğu gibi bir inancada sahiptirler.
Dil konusunda sadece gerçek anlamda değil mecaz anlamda da yalama aynı sonuçları verebilir. Acıtır, yakar, kırar kendini kaybeder.
Yalakalığı da bir süre zevk verir sonra dayanılmaz.
Ne söylediğimi ise siyasilerimiz de çok iyi bilir. Bazen unuturlar. Ben hatırlatayım dedim.
