Tarafımdan sabaha kadar dinlendi içinde keder ve yalnızlık olan bütün bir şarkı. Şarkının adı önemli değil içinde zaten sende yoksun. Zamanın bir yerinde düştün mü? Kaçtın mı? Sıkılıp kalkıp gittin mi? Her neyse içinde artık senin olmadığın şarkı içinde sen yoksun.
Şiirlerde modan mı geçti olmadı en başından beri hiç mi yoktun bir sanrı sen oradaymışsın gibi onlarda da rast gelmiyorsun gelmedin.
Ayağa takılan taş da olmuyorsun Arnavut kaldırımlarında bile. Farkında olmalısın. Nasıl da içten sen farkında olmalısın demek.
Şarkıların içine saklanmış kederleri yalnızlıkları gece yarıları bir ayıklama inceliğinde tek tek özenle. Bir an öyle kollarda dans edercesine gecenin dalga geçmesi yükselip alçalan sessizliğin binlerce sesiyle gök yüzüne taa içine dibine gecenin yıldızlarının içinden bir yalnızlık daha sıkı sıkı tembihlenen sen hep orada kal.
Yaşadığımız bir bataklık insanın doğası belki boğaza kadar bataklık herkesin herkes hakkında her şeyi bilmesi bilmek istemesi. Saklanıp daha korunaklı bir başkasının alanından yetersizlik hissetmeyi gecenin içine sevdiği şeyleri yapmaktan kendini kollamak.
Az sonra birden karanlığın içinde parıldayan göz olmak sabaha keder ve yalnızlık olan bütün bir şarkı.
Hangisi ?
Bana kalsın şarkı defalarca bitti yeni baştan gece de bitti. Gece bir daha bitti. Bitmeyecek olanı denk gelinceye dek.
