Bir kırk ayağın bile ayaklarından bir kısmını yok etmedikçe bir yerlere gitmesine engel olamazsınız.
Ki kırk ayağın adının aksine yüzlere varan ayağı vardır.
Öyle bir iki iki de burada dörtle filan olacak iş değil, daha önce öyleydi şimdi değişti.
Evliliğin bu şartlarda olmayacağını bütün analar babalar bakmayın evli olan herkes bilir bilmesine de analar babalar söyler dillendirir.
İnsanlar pek iyiye doğru neyse hadi söylemeyelim, o da kalsın.
Aşkta da öyle.
Hayat insana başka nasıl öğretir.
Hayat öğretemiyor demek ki. Hayat öğretmiyor.
Bedelini almadan öğretmiyor demek daha doğru.
Bedelini ödeyince pat diye öğreniveriyoruz.
Bir şeylerimiz eksilmeden bir şeyler olmadan bir bedel ödemeden öğrenmek yok.
Karınca genlerinde saklamayı taşı, ağustos böceği de şarkı söylemeyi.
Kolaya gelene işine gelene inanmakta insanoğlunun genlerinde olmalı.
Her şey olup bittikten sonra ben söylemiştim diyenlerin çokluğu da bundan olsa gerek.
Ağzımız yanmadan üflemeyi öğrenebilsek, hayat daha bir tadında olacak gibi.
Boş verin her şeyi bir derin soluk bir derin uyku düşte bir gülümsemeli anlatılamayacak hatırlanmayacak dudakta sadece gülümsemesi kalacak bir gece.
Yalnızlığın iki tekerlekli bisikleti gibi birbirlerine hiç ulaşamayacak binlerce duygu.
Daha önce öyleydi.
