Dünyanın bir başka yerinde burada gece yarısı sen şarkı söylüyorsun “Atlı Karınca”. Bir yemek yerken çorba karıştırırken sen şarkı söylüyorsun çorbayı hiç sevmem aklına ben gelmiş olamam bu küçücük dünyanın herhangi bir yerinde bura gece yarısı sen beni düşünerek aklına gelmem ama bir şarkı söylüyorsun.
Hem de kendinin beğenmediği sesinle fısıltıyla olur ya birisi olmaz ama belki ben duymayayım diye fısıltıyla.
O kadar geriye nasıl da bakıp hayal ediyorsun şimdi nerede? Dedim ya burada gece yarısı sen epeydir yoksun.
Kalem ve ben seni yazmıyoruz, kalem bir şeyler karalıyor ben de ikimizde şarkı söyleyen fısıltıyla sana benzeyen. Sen şarkı söylüyorsun biz duymuyoruz Kalem belki ben duymuyorum. Zaten şarkı söyleyen kadın fısıltıyla söylüyor duyulmaktan korkarak.
İnsanın iliğine soğuk değer mi?
İliklerinde beni hissediyor olmalısın için titriyor büyük bir ihtimalle. Bir titreme geliyor iliklerine soğuk ben değiyorum. Göz bebeklerime değiyor nefesi doluyor sen hissediyorsun yaşlar yanaklardan aşağı. Dünya dönüyor. Hiç durmadı ki.
