Yeni yeni sorular soruluyormuş anketler yapılıyormuş. Tabii telefonla. Sokağa çıkılmıyormuş herkes neredeyse herkes olmasa bile büyük kısım uyuyormuş kurallara yasaklara. Ne seyrediyorsunuz deseler aynı ankette sorsalar bütün gün belgesel derler diyeceklerdir.
Etrafa bakınca başka şeyler de denk geliyor göze kulağa.
Eş özellikle eş, ana kız birlikte ayrı baba oğlan baba kız ana oğlan kardeş teyze yeğen dayı birlikte aynı evde ayrı evde her an her zaman her gün gün aşırı iki üç günde bir daha az hafta da on beş günde bir ayrı ayrı yaşlı yurdunda ev de yabancı kadın bakan bakılan ilişkiler.
Her neyse bir de kapıyı çalan üst kattaki alt kattaki karşıda ki eski yeni komşu çok sık değil arada apartman görevlisi görevi gereği insanlığı gereği kapıyı çalan arada bakan bir eksiğin var mı hani her seferinde yok denilen denmesi gereken ya da şu bu bir şeyler sanki çok eksikmiş gibi.
Çok az gibi geliyor normal zaman da değil bayağı varlar çok çoklar.
Nasıllar merak sorulur nasıl nasıllar? Böyle zamanlarda denk geliyorlar. Hayatla tek bağı dışarıyla dünya ile hayatla dışarıyla pencereden bakıldığında görülen görülmeyen düşen yaprağı yağan yağmuru paçasında getirdiği çamurla üstüne sinmiş kokuyu getiren götüren her şeyi paylaştığı az kalmış her şeyi en değerlileri önemsiz önemlileri bağlayan.
Dikkatli bakınca çevrenizde görüyor sohbetin bir yerinde sıkışmış denk geliyor ya da onu ondan ayıramıyorsunuz ayrılmaz öyle kapanıp saatler aylar yıllar yüz yıla yakın.Dert yanar gibiler değil, sıkılmış gibiler değil, bir telaş bir gayret götürüyorlar. Çok şey vererek belki kendilerinden kendi rahatlarından huzurlarından.
Biliyorlar ki her ayrılışlarında bakışlarda görüşürüzlerde araya sıkıştırılmış Pozitif çıkarsan beni öp öpmeden gitme.
