Rüzgar batıdan esiyor. Güneyden eserse ılık kuzeyden eserse soğuk batıdan estiğini dışarı çıkmadan anlamıyoruz. Evin halleri böyle. Bir sessizlik o da birilerinin bayağı yokluğunun işareti. Kış geliyormuş. Yazın seslerini .
Epey bir ara oluyor. Yaz o kadar uzak da değil daha yeni ardından bakıyoruz köşeyi dönmedi yine de.
Bu kadar çabuk özlemek mi?
Özledin mi kapıdan çıkar çıkmaz özlemeye başlamalısın. Batıdan esti mi günbatısı aptal da etmiyor yine de bir şaşkınlık bırakıyor olmalı.
Sevgiler derinleşiyor biraz daha biraz daha derine kökleniyor biraz daha rüzgara yağmura sele daha dayanıyor dayanıyor koparım haa demeden daha dik daha bir başka duruşlu.
Kopacak olanlar daha ilk rüzgar da ilk merhaba da daha hoş geldin e fırsat vermeden rüzgar bile değil sakin bir esinti de.
Ardına bile bakmak gereği duymadan geçerken şöyle bir bakmıştım lara ha öyle mi?
Kaşını kaldırmadan.
