Hayatın belli dönemlerinde kadınlar ortadan kayboluverir. Ortalık bir selamlık havasında rüzgarında gider. Yine öyle bir dönem sanki kadınlar ortalıktan, ortalıktalar görüyoruz ama sanki suya sabuna pek dokunmadan pek karışmadan.
Çarşıda pazarda alışverişte pek konuşmadan istediklerini alıp çürüğe çarığa pek laf söylemeden kese kağıdını fırlatıp bağırmadan.
Bu günler aklınızdan ne geçer bilmem. Bir sakinleşin ben ondan sonra.
Kadınlar dokunmadı mı? Okşamadı mı? Dudak dudağa olmasa da öpüşmedi mi? Kadınlar sakin sakin her şey yolunda gibi davrandı mı?
Erkek egemen toplum gibi hani öyleyiz ama.
Herkes bir sussun biz öyle dercesine sakinse kadınlar.
Epeydir bana öyle geliyor olabilir bir sakinlik bir sessizlik. Acılar yaralar hepsi irinli irinsiz kadın eli değmedi mi iyileşmez.
Kekler börekler çörekler size de öyle gelmiyor mu bir eksik bir tat bir nefaset eksik değil mi?
Belki de benim ağzımın tadı kaçık.