Bir kervan. Çöl deseniz çöl orman deseniz orman dağ deseniz dağ hem de zirve öyle bir yerde at eşek deve deve daha yakışıyor katır üstünde onca yük bir yere gitmeye niyetlenmişler o da var müziği hazır kafamda tınlıyor kelimeler karışıyor tonluyor giden kervanın yükü de çok.
Ne güzel.
Fikirlerde böyle biniyorsun bir kervana gideceği yeri beğenip.
Aynı yere gittiğini söyleyen kervanlar.
İşte burada hangi kervanla gideceğin. Gidecek misin? Gider misin?
Kervanın derdi de başka niye kabul eder bunca kendi yolcusu olmayanı kendi yolcusu olsun diye söylememeyi bazılarını bazılarını söylemeyi kendinin olmayanı.
Hiç böyle düşündünüz mü?
Bir kervan gecesi aynı şarkıyı bilmeyen aynı kervanda olmayı bırakın aynı tarafa bakmaları bile belki şaşılıktan karanlıkta yan yana.
Dergilerin içine bakınca dergilerde özellikle yan yana konmayacak. Bir de aynı yalanla on kere geç gelmiş bu gece masa başında boş ver aynı yalanı getir paraları kırışalım havası daha gerçekçi.
Bir kervandan öbürüne gideceğinden değil gecenin yalnızlığından korkan benim gibiler de olunca bir de kalabalık en kalabalık bir gün tersine bir gün başka bir yöne Jack London ın demiryolu mecerasını anlattığı gibi ilk gelen trene.
Çölün en karanlık anında kutup kadar soğuk hissedilen bir zaman gökyüzü bütün yıldızlarını ortaya dökmüş al istersen say bak bakalım eksik var mı havası.
