“Çocukluğunu cebine sıkıştırıp kaç buralardan, çünkü sadece senin olan tek şeydir o.”
Yerde çırılçıplak yatan, artık bu dünyada kendince yapacağı bir şeyi kalmamış, kalmadığına karar vermiş, verdiği kararı uygulamış bir çok güzel kadının elinde sıkıca tutulan bir kağıtta yazıyordu.
Kadının babası kızının bir gün hayattan yorulacağını kaçacağını anlamış mıydı o zamanlardan çocukluğundan. Wolf Albach Retty kızı Rosemarie‘in bir gün bu kağıdı okuduğu kalp krizi geçirmesine neden olacağını bilmeden belki de bilerek içine başka bir hikaye konmuş bile olabilecek bu sözleri yazıp kızına çok güzel bir yol öneriyor mu zannetmişti kendini.
Sissi diye yakıştırılan bir adı olsa da Romy Schneider hüznün kraliçesi, hüznün suratı olmuştu.
Babası 1945 de terk eder onları. Avusturya da doğmuş bir Alman vatandaşıdır ama Paris ona, onun hüznüne daha yakın gelir . Almanya Alain Delon ve Paris i seçtiği için hain bile ilan eder onu. Bir erkeği sevdim zaten yoktu.Yoksul odasını nasıl döşeyeceğini düşünürken belki, belki Fasbinder onu nasıl biri olarak yeniden elinde babasının kağıdını yeniden belki belki hep elindeyken dünyanın verdiği her şeyi üzerinden atmışken çırıl çıplak hüznün gülümsemesiyle dünyadan kaçar.
