Az önce biraz önce serin bir rüzgar içinde biraz hüzün olmalı keder fazlaca esip yüreğime bir soğukluk bir dur kalk gidelim anlamamışım gibi bir daha. İçinde her türlü kirli garabet bulutlar bir de acılara gülümseme sinsi filan bile değil açıktan yitirilene oh be bir ayran yutmuşluğu zevkiyle.
Ne oluyor?
Utancın içine bizi de katmalar bize bir parmak uzatma onlar için yaptım yapıyorum. Bereketin kaçıklığı da bundan.
Acıya gülümseme bırak kahkaha, gözler de gülüyor bak ben böyle ne güzel yaptım. Akıllar tazelenmeli yedeği de yok bir güvercin kanadının silkelenmesi uçurdu.
Hep mi öldü içteki duygular izanlar bir de yaratandan korkmalar o dedi demez yarattığına yarattığının yaptığına hiç olur dememiş şimdi mi?
Bir avuç bile değil yürek sıktın mı içinde atmaz bir şey oluyor kalıyor öyle. Onun içine sevgiyi koymayı unutmuş olamazlar belli olmadık bir yerde düşüp kaybetmeler.
Acıya gülümseme, dudak bükme yaşanmamış yıllara bu kadar yeter hiç.
