Bilemem ölmüş müdür? Sağ mıdır? Duyuları gözleri bakmayan olmuş mudur? Nereye koymuştur gidince giderken onca şeyi? Aklında kalmış mıdır? Unuttukları nereye konur insanın? Renkleri öylece kalır mı? Yoksa daha gitmeden siyah beyaza sonra daha da griye hep griye en grisi giderken. Renkleri nereye koyar giderken? Tam hoşça kal dendiği ya […]

Gözlerine bakmalıydı. Bakamazdı. Gözleri yoktu. Hiç olmamıştı. Gözleri vardı. İçine ruh kaçmamıştı. Görüyordu ihtiyar bir adamın dediği gibi bakmıyordu. İçindeydi. O yüzden o hikaye ne bilmiyordu. Mahallenin uzun oğlanına aşık olmuş, on yılları geçmiş metresi olmuş fırsatını bulduğunda koynuna kaçmış övündüğü şey yine de kız oğlan kız olmak birde çarpık […]

Mutlu bir ülke insanlarının çoklukla mutlu olduğu bir ülke de yaşamak istemez mi? İstemez olur mu çoğunluk insan ister bunu. Bu yüzden değil mi onca hareket onca göç onca sınır dikenli teli, onca mayın, onca batan tekne onca ölen. Ördekler evimin üstünden geçtiğinde mutlu olduğumu hissederim. Ördekler evimin üstünden geçer […]

Satırları sildi. Hıçkırarak ağladı. Domatesi seçti. Vaz geçti seçmekten doldurdu biraz daha fazla bile. Ağladı. Domatesleri doğrarken ağladı. Soğan soyarken gülümsedi sadece. Satırları yeniden yazmayı denedi. Yemeğe biraz acı biber kattı. Ağladı. Alışverişe gitti. Seçti, beğenmedi, beğendi almadı, aldı, hoşuna gitmedi. Ağladı. Müzik çaldı, dinledi hüzünlendi, hüzün yetmedi ağladı. Dinlemedi […]