Çoktan hem de çoktan unutuldu pişmanlıklar yıllar yüzyıllar oldu paramparçalıklar öyle özensiz tutkallanmışlıklarla da olsa bir şekilde hiç de istenen şekilde değil olsa da içinde hep yaşayan paramparçalık olacaktı var öyle saklı öyle kalsın bari de.
Kaybedilmiş yılları unutulmuş bırakılmış zaman unutmadı. Gökyüzünde ne kadar parlaklık varsa parlak silik hepsini terketik bıraktık söndüler gittiler hepsi sevdanın içinde.
Ellerimde gözlerin gözlerinde ellerim sırf o ana inat o zamana. Yüreğimiz darmadağın ayrı gayrı.Var olan resimlerde gözlerin o gözlerin yok bile. Sen yüreğimi acıtacak olan acıtmayan acıya alıştıran bizim dünyamız evrenimiz olmayan sevgimiz yanardağlarımız yakan gözyaşlarımız sıcacık kumsallarımız tutulmayan zamanlarda.
Dün gece baktım gökyüzüne senin yoluna samanyoluna oralara. Yürekte bir sızı avuçlarımda yıllara rağmen sımsıcak acı gülümseyen yüzün sen o değilsin. O yere gelmiş olmak herşeyin bittiği tükendiği artık olmadığı var olmayan tam da oraya gelmiş olmak.
Her yer zindan güneş çoktan sönmüş zannetme hep seninle gözlerinle orada öylece kalmışlığımla tek başına. Birgece habersiz ardından onca bulut yağmur fırtına üstelik hafiften kapılmış olmalar oralarda kalmalar.Şarkılara binip onlarca yüzlerce vagona.Sanki bir şey olmamışcasına dinle bak. Hiçkonuşmadan ellerimiz uzar gider sabaha kadar.
Eğer seni kırdıysam darıl bana. Yüreğini de al yanına.
