Kokular bütün neredeyse bütün burnu olan koku alma duyusu duygusu bulunan canlıları yönlendirir yaşamlarını şekillendirir belki de sırf bu yüzden çiçekle bir şeyleri kutlamak bir şeyleri anmak alışkanlıklarımız arasındadır.
Bu günler hayat hiç de çiçek kokusu içinde değil. Kötü kokuyor öyle geliyor.
Kötü kokunca yenmez içilmez yanaşılmaz dokunulmaz.
Kötü bir koku geniz yakıyor.
Kötü kokuya çok çabuk alışıyor burun. Belli bir süre sonra duymaz oluyorsunuz kötü kokuyu duymaz almaz kötü kokmaz oluyor.
Bir oyunlar zinciri günler. Duydum duymadım gördüm görmedimlerle geçiyor. Bu olacak şu olamayacak deneyimleriniz bildikleriniz hissettikleriniz kokladıklarınız sizin öğrendikleriniz size öğretilen ezberletilenler bir yoğun bir çuval onca şey arasından sizin kendinize kedi fare misali oyunlarınız.
Bu gelir bunu sever şu gelir şunu sevmezlere denk getirip her bilişinizde kendinize puanlar verdiğiniz yüzde ki gülümsemelerle ödüllendirildiğiniz zamanlar. Kötü kokulara burun uzatıp bu böyle olur korkuları kimseyle artık paylaşmadığınız siz de kalan.
Onca Pinokyon burunları birbirine çarptığında içinden gelen kahkahalara bu gün olmaz başka zaman ertelemesi.
