Gün olur gün gelir nefret ettiğiniz tiksindiğiniz benzemem dediğiniz insanlara benzesiniz benzemek ne kelime tıpkısının aynısı “Kesin yapmam” dediğiniz her büyük laf lokma lokma bile değil tek lokmada yenilir.
Tomris Uyar’ın üstelik bir de yemin.
“Behçet beyin sizi dövdüğüne, sık sık terk ettiğine, kocalık görevlerini yerine getirmediğine, size maddi manevi baskı yaptığına, aranızda baştan beri ruhi imtizaçsızlık bulunduğuna tanrı ve devlet huzurunda yemin ederim” dediği hep bir köşede durur.
Feride hanım Behçet bey Tomris Uyar benim gibi binlerce okuyucu bilir hem lafların hepsi yalandır hem yemin çarpılır insan. Yine de bir birliktelik olur hep bende ederim yemini birlikteliği.
Bir baktım telefon yapışmış kulağa yapışması bir yana ekli bir organ durumu orada kalmış bir organ oluverecek kimse yadırgamaz o hale gelinmiş hani nefret ederdin? Tıpkı öyle.
Yataktan bir gölge kaldırıveriyor bir gölgeyi. Ölmeseydi iyiydi. Ölmeden önce de gölgeydi yaklarına diktiler gölgesini iğne iplikle unutup bırakmasın alıp gitsin kalmasın buralarda. Bütün gölgeler bütün gölgeleri bir öğle vakti hadi gel artık yeter. Ne çabuk bir ihanet göz açıp kapanası böylesi görülmedi görülmez, görülemez. Bırak git hem de tam denk getirdiğin bütün zamanlara.
Masanın öbür tarafından soruyor “Çay alır mısın?”. Bir nefret bir kızgınlık kızgınlık değil hani küstüm sana artık sesi “ Almam kalsın çok içtim zaten”. Bilir ya o da o saat e kadar ağzına bir lokma bir şey koymadığını çay içmediğini aynı küskün eda şimdi onda “ Sen bilirsin”.
“Behçet beyin sizi dövdüğüne.”
Oscar Pistorious un mahkemesinde ki tıpkı sessizlik.
