Adam her şeyi hatırlıyordu. Hiç bir şeyi unutmamıştı. Unutmamış olması hatırladığı her şeyin her durumun yarım kalmış olmasından. Mutlu durumlarında daha doymadan mutluluk bitmeden mesela. Zeigornik etkisi diye açıklanabilir.
Viyana da gittiği restoran da garsonların hiç bir şeye yazmadan kayıt altına almadan siparişleri alıyor daha sonra hatasız servislerini yapıyor hesabı aynı hatasızlıkta hesaplıyorlar. Zeigornik hırkasını unutup geri döndüğünde garsonların ne kendisini ne hırkasını ne de yedikleri içtiklerini hatırlamadıklarını nerede oturduklarını bile artık bilmediklerini farkediyor. Servis bittikten sonra hiç bir şey olmamış gibi yaşanmamış gibi beyaz tertemiz sayfalar geride kalan.
Bluma Zeigornik bununla ilgili bir teori geliştiriyor sonrasında. İnsan hafızası işi bitenleri biten işleri beynimiz tutmuyor kayıtları çok kolay siliyor akşam ne yediğini bile hatırlamamak böyle bir şey sırf bundan.
Yarım bitmemiş kalan şeyler açık dosyalar hatırlanıyor daha iyi hatırlanıyor. Bluma Zeigornik rus psikolog özellikle yarım kalmış kesintiye uğramış içinde beklenti taşıyan aşkların neden derinden dipten yara açtığını unutulmayışını da ne güzel ortaya koyuyor.
Neden daha çekici?
Dizilerde bunu alttan alta kulanırlar hep heyecanlı yerinde meraklı acabalı tam yerine rast gelen anda yarıda kalır ya eskiden kırk dakikaydı o zaman da biterkende şimdilerde uzatabildikleri kadar uzattıklarında da.
Sınav sonlarında önce yapamadıklarınız yarım kalanlar hatırlanır sırf bundan.
Ne yapın siparişlerinizi hızlı bekliyorsanız kapıda ödeyin. İlişkilerinizi arkanızı temizleyerek kafanızda bir soru işareti kalmadan yarım bırakmadan hurmaların tırmalaması bundan .
Eksik yarıda kalan bir şey bırakmayın.Anladınız siz onu.
Haa bir de.
