Tahta masalı tahta uzun oturaklı arkası dik masalar köşe bir masada uyuya kalmışım, uyanıyorum rüyamda. Bir tartışma, öyle ne söyleniyor pek anlamıyorum uyukladığım köşeden bakıyorum rüyada. Söylenenleri anlamıyorum bağıra bağıra kulağımın dibinde ama anlamıyorum. Taraflardan kavgacı olanı hep kavga ederdi ayrılığı acıtır bilirim kapıyı çarpıp çıkıyor çarpıp gittiği hep. Oturuyorum kimseyi tanımıyor oturuyorum.
Sessizlik o kadar gürültünün ardı sessizlik rüya çok zaman geçmiş ana hemen anında kalkıyorum dışarı çıkıyorum bende. Salaş tedirgin edici bir sokak yanımda Dümbüllü İsmail efendiyi oynayan Metin Akpınar’ı rüyamda oynayan bir adam aynı Metin Akpınar. Akpınar olsa bilirim arabası vardır, yoktur taksi çağırır elinde file bir filminden almışım rüyaya. Salaş sokak iti, kopuğu, serserisi olacak önceden biliyorum yürüyoruz. Bir sokağa dönüyorum it, kopuk, serseriler peşime düşüyor. Kovalıyorlar kaçıyorum. Bir yerim açık kalmış olmalı. Kılık değiştirip konuşuyorlar benimle, kılık değiştirip tekrar kovalayacaklar. Uyanıyorum.
Tekrar uyuyup rüyanın sonunu getirsem mi? Hep olur ya devam edersin çizgi film misali. Kaçıp kovalanmak bölümünü istemiyorum. Kavgayı hiç. Yeniden kavga etmeden görmeyi. Kapıyı çarpıp çıkmasın otursun karşıma.”Nasılsın?”.
Kapatıp gözlerimi uyusam. Uyusam dilediğim yerden yeni baştan. Olmadı uyandım.
