Korku başa geldi mi akıl işi bırakır bir köşeye çekilir başa gelecekleri seyretmeye başlar. İşte o anlar omzuna seni savunacak bir el dokunana kadar sürer. O anlarda insan oğlunun savunmayı akıl edemeyeceği durumların başlangıcıdır. İçi bir dolu yanlışla doludur dikkat.
Medyanın karşısında dolduruşlarla söylenen her söz aleyhine çalışır. Yalan söyleme korkunun bir tepkisidir. Savunma iç güdüsüye inanılmayacak büyük yalanlar söylersiniz.
Bunu neden yazdığımı sizde biliyorsunuz.
Sabahlara kadar aşağıda miyavlayıp beni uyutmayan kediden bahsetmiyorum.
Çok önceleri çıktığı merdivenleri bir hamle de inen tekrar eski yerine dönen bir üslup. Kedinin bile aklına gelmezdi.
Boş verin yazdıklarıma okumayın kafanızı kaldırıp tavana geçmişi bir düşünün.
Ne sözler verilmişti? Neler oluyor?
Tutulamayacak ne sözler veriliyor, Verildi…
Görüntülerden izlediklerim bu.
Bu böylemi olmalıydı? Ya da ne bekliyordunuz?
