Başını hep dik tut dedikleri için oysa. Her şeye evet diyerek yaşamak bu senin hayatın dedikleri için. Tercihlerinin içinde sırf her neyse senin için hayır olmaması. Çayının tadında hep bir eksiklik sen yoksun. Nasıl olduğunu çoğumuz biliyor. Öyleyiz. Şu na bu na şundan bundan bahaneler daha biz düşünmeden bizim olmayan hazır ağzımızdan çıktıktan sonra a bak bu güzelmiş bunu kullanayım biraz da aklıyla hayır dememek diyememek için binlercesi daha biz düşünmeden çevremizde herkes bunun böyle olduğunu bilir onlar da biraz az daha çok belki.
Böyle yaşıyoruz. Ne verirlerse o kadar. Ne verdiler se ne dediler se. Bir de sahipliği bu benim.
Pazara gidiyoruz tercihsiz ne koydularsa seçin bizim için seçtiklerinden seç. Koskoca mahalle de yenecek on kadar sebze pişecek bu gün yarın üç gün sonra havuçlu başka başka baharlı aynı sebze misali. On bir say yok.
Aynı şekilde aynı koku da ben biraz da. Senin kattığını aynısını yanda ki başka biri de yumurta küçük büyük ortanca en irisi en cılızı yufka kalın ince yırtık.
Tercihlerin.
Senin içine bir şey katmadığın katmana müsaade edilmeyen etmedikleri bir torbadan aynı renk toplardan birini alıp çekip çıkartıp o kadarı da senin olsun bakın bu benim. O bile değil bakın bu onun tercihi gösterilen bu benim bile diyemediğin. Hep böyle olmuyor mu? Sor olmadığını söylemeni söyleyenlere. O tarihte benim işim var. Sana mı soracaktım? Sen ben ne dersem o.
Kaşıkla mı çatalla mı?
Ekmeğini ban istersen.
