“Zaten uçurumun kenarında olan birine ilk adımı o atsın” denilemez. Nazım “İnsan ölçeğini bile bile nasıl yaşar? Ya çıldırır ya ölçeğini unutur” der. Yaşananlara ağla, ağladık boş ver. Yaşanmamışlıklara ayrı ayrı belki aynı anda ağladık, seni bilmem ben öyle. Birlikte ağlayamayacağımız şeylere yaşanmayacaklara ağlayalım gel aynı anda birlikte olmadan ayrı […]
Post Tagged with: "masal"
Kolay gelir masal anlatmak. Mezarlarından çıkan ölüler masaldır. Korkutur. Masaldır. Gömdüğün tüm ölüler mezarlardan çıkar. Anıdır, hatıradır, dilektir, yaşanmışlıklardır. Artık sizle yaşamadıklarından gömmüş olduklarınızdır. Çıkar mezarlarından gelirler koynuna gece biraz ileri git ben geldim. Ölüdür onlarda. Uyuyordum. Olsun ileri git ben geldim. Bir törenle törensiz öyle gibi olabildiğince bile değil […]
Gitmeden yok olmadan şimdilerde ölmüştür demeden binlerce yıl önce. Masalsı olsun. Soğuk karlı bir kış günü. Neşenin dibine vurduğu gecelerden birinde. Mahzunlaşıp anlatmıştı ölümünü. O kadar uzaktı ki. Gülerek içine cıvığından şakalar katarak, sulandırarak çarpıtarak hiç gelmeyecekmiş gibi. Yalnızlığını yalnız öleceğini. Korkudan gülünür ya, öyle gülüyordu. Hep korkmuştu yalnızlıktan yalnız […]
Bir masal anlatılır. Masa başında bir uyduruk, hadi uyduruk değil doldurulmuş bir kafayla parmak uzatılmış suçlanırken ama’ lara fakat’ lara sıkıştırılmış senin için önemli olması lazım ama bilirsin masal anlatılır. Ama ve fakat’ ların ucuna takılmış “Ben seni bırakmam, senden vaz geçmem”. Test bile etmeden bilirsin masal. Zamana koymana […]
İyi masallar anlatmıyorum epeydir böyle. İyi bile olsa bir kekeleme bir iç çekiş falan tadı kaçık. İyi şeyler de duymuyorsunuz benden de başka yerler oralar daha kötü bile. İstemiyorsunuz belki iyi şeyle duymayı duysanız bile yalan öyle bir durum. Hayatında iyi bir masalı olmalı olmuyor yok olmadı hep. Masal bu […]
