Yorgun Korkular

Yazmış okudum. Kelimelerini araladım baktım orada. Sinmiş, büzülmüş bir köşeye. Hayattan korkmuş, yazdıkları korkutmuş birde. Düşlerinden sonra benden korkmuş, görmüş olmamdan korktuğunu bilmemden.

Yorgunluk

Yorgun biliyorum onun kadar bende yorgunum. Duygular lime lime onlarda yorgun inmekten çıkmaktan. Bende hayatın tadını sevmiyorum, şekeri tuzu acısı tatlısı birbirine karışmış dilin ucunda değince çıkart tadı. Fenası var.

Korkmuyorum eskisi gibi bir köşeye büzülmüyorum. Üstüme gelmesin yeter,hep her şeyden öce gelsin yeter.Bağıra çağıra eski bir katar düdüğü canhıraş ben geliyorum birden yapamam hiçbir şeyi duramam gidemem el salla.

Gecelerde borç vermiş şairler var, onların dizelerine mahkum birileri.

Şiirini önce çekti an önce bir yara göğüste çentik.

Yorum Bırak

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

*

code