Bakmayın başına geleni başka türlü acıların bazılarını bir anlatıma bir hikaye öyküye katıp biraz da gülümseterek anlatabilir insan. Böyle yazıların arasına katılmış neydi bu diye biraz durup bakılanlardan.
Geçenlerde bir yazının arasına karışmıştı böyle bir şey. İçinde vardı yarısı anlatılmayanı da var.
Yıllar öncesinde karanlık günlerde karanlık gecelerde güneş bile olsa görülmeyen gecenin gündüze karıştırıldığı zamanın kaybettirildiği olsa bile fark edilmeyen zamanlarda.
Geceyi gündüzü gündüz olsa bile geceyi zamanı zor yaşatan yaşamayı zorlaştıran zor yaşatan yaşamaktan vazgeçirmeye çalışan zevkle pür neşeyle acı veren acı çektiren bundan zevk alan adamın gördün mü göstereceğim diye gülerek kahkaha atarak sorduğunun cevabını anlatan.
Komik olması gerekmiyordu ama şimdilerde komik gelmiş bile olabilir.
Gülerek anlatıyordu. Yazının aralarına karıştı aralarda tembihli gibi.
İnsanlığı olmayan nasibini almamış hiç olmayacak yaşamamış insanlığı adamın göstereceği görülecek olan şeye bakması için taa.
Çocukluklarda tembihlenmiş olunan.
Anlatırken içi sızlıyordu zavallı adam diyordu insanlıktan nasip almamış olana. Adam zavallıydı.
Nasibini almamıştı. Alamamıştı. İkram edilmemiş bile olabilirdi. Eli bile değmemişti.
Bazı zamanlar kemik anlamsız kemikte değil anlamsız anlatılar hep bu dinlediklerimiz yaşanan bir şeyler bile olabilir.
Bir de yapanın da o zamanın başka bir çocuğu olduğunu da düşünün.
Sadece düşünün bazıları anlatılmaz anlatılamaz olarak kalsa da.
Anlatılmaz, anlatılamaz olması, mutlaka öyle olması gerektiğindendir. Merak, genellikle insanın zaaflarındandır. Kendi olayı gibi bakma empatisi kurulmasına imkan yoktur. İnsanoğlu kendisinin başına gelenler dışında bencildir, unutmaya meyillidir. Eğer merakı giderilirse tatmin olmaz, yorumlar başlar bu defa. Hadsizcedir genellikle yorumlar soru gibidir, zincirleme sorulur. Kendisinin kabul edemediği konuda bir de uygun cevapları bulmaya çalışmak eziyettir. İnsanoğlu yorum yapmayı çok sever. Halbuki kişiyi etkileyen olay anlatılmadığı kadar acı bir gerçektir. Kendisinin bile zor kabullenişliğinden sonra, yavaş yavaş etkisinden belki çıkmaya çalışmak, ya da yüzleşme zamanında kilit ya da şifreyle sarmallanmış cümleler bile rahatlatabilir insanı. Karşı taraf niye anlayamadığına kızar. Ona nedir ki? Bu durumda olay ve kişi yalnızdır. Yalnız kalmalı ve işte böyle okuyucuyu düşündürmelidir. Dışardan katılan bir ses ya da yorum hedefi bulmayacaktır. Yani fuzulidir.