Kuruyemiş alır gibi. Huzur alayım biraz, biraz umut, az bir şey mutluluk bolca sağlık varsa biraz da sessizlik. Olmaz ya olsun. Düşlerden bir dükkan öyle say.
“Unutmaya gidiyorum salıya.”
Ulu orta her zaman yapılan normal bir şey gibi yapılagelen alışılmış bir şey gibi.
Unutmaya gidiyormuş. Hatırlamaya dese öyle söylese içinde zerre bile olsa akıl var. Unutmaya gitmek hem de randevulu.
“Seçebiliyor musun?” Daha akıl fikirden uzak olduğu için sorulmuyor. Sorulsa iyi olurdu.
Uyanılsa iyi olacak bir rüya. Öyle hadi uyan buraya kadar o da yok. Salıya unutulacak listesi yanında olmalı unutmasa bari, karıştırır unutulacakları unutmayıp unutulmayacakları unutursa?
Karıştırmasa bari. Dönüşte görüşürüz.
Hatırlar mı? Liste de var mı? Listeyi unutmasa. Çarşambaya tanışabiliriz.
untulmuyor hocam.. kezzap içmiş gibi yaka yaka gdiyor.. tüm organlarını parçalayarak delmiş gibi canın ıyakıyır… ama hiç bir şey olmuyor… değişmiyor …
hatırlamaya çalıştıklarınız çekip giderken, unutmaya çalıştıklarınız yerlerine iyice yerleşiyor gibi olduğunda bir yanık tadı kokusu her tarafı kaplıyor. Sonra biri boynuna adını adresini yazın kaybolunca daha kolay bulunuyor deyiveriyor. Gözlerde böylesi daha iyiyi görüveriyorsunuz.