Isırılmış bir elma masanın üstünde. Biraz geçmiş biraz pörsümüş kararmış yarım kalmış bırakılmış. Tadı hoşuna gitmemiş. Acele biraz zamansız o da olabilir. Bir çalıntı an ağzı dolu yakalanmak. İçinden kurt çıkması yarım bir kurt en kötüsü. İlişkiler. Masa üstünde kurumaya bırakılmış aynen. Tadı hoşuna gitmemek. İlk ısırık sonrası beğenmedim bir […]
Post Tagged with: "vedalaşmak"
Hamamönü’nün ara sokaklarında yürüyüp Tacettin Camii’nin kıyısından geçip bir sokak başı bir yerlerde oturup bir çay söylüyorum. Buralar şimdilerde çok güzel. Elimde bir roman. Yazılmış, okunmuş, kapatılmış, kitaplığın bir köşesine kurulalı epey olmuş bir kitap. Kitabın eksik olduğunu ben biliyorum. Okunup geliyor tam buraya. Sonu yazılmamış. Uzunca yıllar önce, Haziran. […]
Zordur. Öyle “Hadi eyvallah” diyerek gidebilmek, “güle güle” diyebilmek gidenin arkasından el sallamak gülümseyerek. Kısacası vedalaşmak tam ve sıkıca hakkıyla vedalaşmak. Zordur. Kolayca anlatılır ama yaşaması o an ve içinde hele dönüşü hiç olmayacakmış bir his bile varsa zordur. Gözünün içine bakarsın. En güzel pozun kalsın gözünde gülümsersin. Olmaz, olmadığını […]
