Alıp götürülmemişlerimle kalmak. Hep böyle hissetmek. Koltuğa kurulamamak hep ne kadar küçük ne kadar büyük olursa olsun uzanıp yatıvermen. Diz dize aynı yatakta geçirilen geceler arada ışık yılı mesafeler dokunmacasına cetvelle ölçülebilen suskunluklar sayılan. Bütün çıplaklıklar görünmez bir giyiniklik körlük dokunmazlık bozulur ütüsü. Bir sır söylenmemiş alıp gidilmemiş unutulmuş bir […]
Post Tagged with: "kelime"
Kelimeler arkadaşım. Çocukken bile top oynadığım kafasını yardığım itip kaktığım. Her şakama katlanırlar. Katlanırım. Onlarla dost arkadaş oynayan şiir yazan şairlik eden le ondan bir yakınlığım var. Gecenin bir saati bile çat kapı giriverirler dünyama buyur geç hoş geldin. “Gülemiyorum ya, gülmek bir halk gülüyorsa gülmektir.” Diyen Edip Cansever’ le […]
Yaşamanın başka bir adını bulma zamanı gelmiş olmalıydı. Kendini koydu masaya, masanın öteki tarafına da geçti. Kendinin ötekisi olmaya oturdu. Paylaşmadıklarını, anlatmadıklarını, kendine rağmenleri sorgulamaya oturdu. Kuvvetli ışığın altında olmasa da öyle yara bere filan can yakma büyükçe can yakma fiziki aletler yok kelimeler var. Geçmişin kelimeleri. Elinden tut kendi […]
Bütün her şey hazır olmalı. Kelimeler birikip yoğunlaşıp yığılmış, kalem yerini almış, cümlelerin bağlantı elemanları bir araya gelmiş. Yukarıdan emir gelecek uygun adım sıralanıp yürüyüp yererine geçecekler sana doğru, size doğru. Sözcükler benim olmaktan çıkıp size doğru sana doğru senin olmaya doğru sana ulaşmaya. Benim ne yaşadığımı ne hissettiğimi ne […]
Gergedana binmiş zebranın yumurtlarken çıkardığı sesi düşünün. Durumu biraz hayal edin. Size sadece kelimelerle bir olmayacak durumu bile anlatabiliyorum. Gülümsüyorsunuz. Anlattığım benim size anlatmak istediğim olmasa bile zebra altın renkli size bir şeyleri düşündürtmüş olmalıyım. Kelimeler böyle. Kelimelerle ben size ölümü, bir doğumu acılı, tatlı, gülümseten sevimli oldukça, iğrençliği , […]
