Zamanların bazılarında yürek soğutulmayı istemez razı gelmez soğutulmaya dahası soğutulmayı kabullenemez dile küfür olur zıpır zıpır olur onca yaştan sonra bir televizyon programında ki huysuz ihtiyarlar gibi olur kah ayağına vurur gezip yorasın gelir olur bir şeyler. Denizde yürek gibi kabul etmez soğumayı dalga olur köpük olur vurur kıyıya gözünü […]
Post Tagged with: "kar"
Kar düşündüğü gibi değildi. Olması gibi hiç değildi. Beyaz değildi. Üstelik kirli. İçindeki duygular. Onlarda öyle beklediği hisler gibi değildi. Düşündüğü değildi. İçinde iyi diyebileceği az o kadar az şey. O kadar. Oraya kadar. Yaşanan ortamın içten içe birden olmadan ağır ağır farketmeden artık yaşanmaz olana kadar. Öyle bir yere […]
Birbirimizi aradığımızda sözleştiğimiz gibi lapa lapa kar yağarken göğe bakalım. Hayatın mayınlı bir gecesinin onlarca yıl öncesinin hatırası arasında aşk mektubu sıkıştırılmış bir kitabın ölüm üzerine anlatılanlarına yerleştirilip anlatılması. Gece sabaha karşı bir de tan ağarırken ağaramazken zorlarken geceyi bitmesin almasın onu direnişi. Geceler patlardı. Bir stadyum dolusu insan pencerelerden […]
Kar gelip ortalığı beyazlattı, soğuğu görmüş olmalı kaçtı. Geceye soğuk el koymuş durumda. Bütün ışıklar soğuğu içine almış, bütün renkler, sesler titriyor. Işıkları kapatıp pencere camı arkası birazdan o da buz tutacak. Işıklar titriyor soğuk,” Vanessa Mae – Theme From Caravans” Açs Radyo da çalıyor, çölün sıcağı ısıtır mı? Geceyi […]
Kar yağıyor. Eskisi gibi değil. Hangi eskisi? Gece geç saat hani şimdinin geç saati değil geç. Akşamları bile geç saat, eve dönüyoruz, çocukluk anam babam onlarda, kar yağıyor kartopu elimizden tutup kaydırmalar, kaymalar, düşmeler, yatmalar. Tembel değil babam, anam genç biz çocuk. Soba başında yanan, sızlayan, acıyan eller, ayaklar. Gülüyoruz, […]
