İnsanın umutları hayalleri olmasa taş olsa kaya olsa kum olsa benzemese insana. Umut yaşatır insanı. İnsan yapar. Umudun tuğlaları hayallerdir. Hayaller birer birer umudun duvarlarını örerler yapılandırırlar yeni dille. Çocuğun dibine kadar yaşama sarılması bile daha çok sütün daha tatlı sütün hayalidir büyük ihtimalle. Yaşama yarım yamalak konuşarak yürüyemese de […]
Post Tagged with: "insan"
Daha başlarken başlamadan önce ikisinden birisi belki her ikisi de bedduaya bile denk gelmiş olabilirlerdi büyük ihtimal olmuş olmalıydı ki bunca gidilen yolun. İnsanlar suçsuz borçsuz çıplak ve kötülükten çok uzakta doğarlar. Kelimelerle bütün suçsuzlukları, borçsuzlukları kötülükleri örülür çıplaklıkları o zaman görünür. Yeni doğmuş insanlar bebek kokusu çekiciliği ondandır sonrasında […]
Sıkıntı rutinin yaşanmasında değil. Olağanın yaşanmasında hiç değil. Olmayacakların olmasından sıkıntı çıkar. O bozar dengeleri çürütür, kokutur, lime lime eder her şeyi. Olmayacakların olmasına sinek, böcek, mikrop, doğa, dağ, dere, ova karşı çıkar, engellemeye çalışır, önüne geçer durur. Kışın orta yerinde bir yaz günü yaşamak öyledir. Güzel bir örnek olmasa […]
“Bu ağlayışım güçsüzlük olarak algılanmasın” Bir yerlerde buna benzer ya da bu kelimelerle söylenmiş cümleyi duyuyorsunuz. Güçsüzlük olarak algılanmasın. Algılansın. Yetmez güçsüz ol gerçekten. Güç dediğin ne? İnsan olmak bir filden bir aslandan bir karıncadan bir akrepten farklı olmak, gücün kadar güçsüz olmayı düşüncenin gücünün fiziksel gücünü içsel gücünü yok […]
İlişkiler ağaç gibidir. Ölürken ağaç gibi ölür, bütün yaprakları, dalları, gövdesi kurur, ölür. İlişkinin elemanları da ölür. Yaşamazlar biten ilişkiyle ölürler başlarına bir mezar taşı dikilmese de. İlişkiyi anlatırken yaptığımız çok da severiz ölüye saygı deriz ama olmaz ölüye eziyet aşağılar, kötüler iyi bile olsa anılar bir pisliğe bular bir […]
