Her türlü şeyin bir formülü vardır. Gülümsemenin, ağlamanın, bizim, sizin, ağacın, taşın, toprağın, gazın, ördeğin. Bu formülün birbirine katmanın birbirinden eksilmenin her şeyin. Başından beri formülde bir eksiğim olduğunu. Ya oda bir şey köfteye tuz koymamış olmak gibi. Acı biberli sevmiyorum da olabilir. Belki bazı şeylerde fazla. Güvercinin uçması yok […]
Post Tagged with: "düşler"
Hayal kurulurdu, hayaller. Yaşlanacak bir pencerenin kenarında kahvelerini içerken radyodan şimdi eski klasik bir şarkı çalacak onları eskiye o zaman ki şimdi ki zamana taşıyacaktı. Hayal kurulurdu. Hayaldi. Yaşlanıp çoktan çoğu bu dünyadan düş kurulmaya gerek duyulmayan yerlere gidip bundan sonra kurulacak hayallerde yer almamaya öyle bir bulut varmış tam […]
Bir telaş. Bir çökmüşlük. Bir yokluk. Gecenin ışıklarının hepsi ele geçirilmiş. Yok edilmiş bir hayat. Köhne bir hücrenin demir parmaklık ardına hapsedilmiş bir yürek. Hepsi bir. Bir tek. Tek. Yaşanmamışlık, benzeri yakını bile yok. Titreyen bir yürek, kan kokusu almışlar mıdır? Ölüyle, ölülerle aynı yatağı hücreyi, aynı sürgünü yaşamak aynı […]
Düş kurmak yasak. En çok o yasak belki yalnız o yasak hayatı etkiler. Düşleri çalanlar en çok ceza onlar almalılar, yaralamalar, öldürmeler sonra. Düş olmayınca. Düşleri yok yürek neden hadi bir daha atalım hadi hop yürek bile atmaz neden atsın? Tam da bu soru düş neden gerekli? Kalp neden atsın? […]
Tam da düşlerin giderken nerede duracaksın? Hazır ol da hepsini gördüğün hepsine fısıltıyla da olsa güle güle dediğini duyabilecekleri kadar yakın sarılmama gitmelerin engelleyemeyecek kadar uzak saygıyla uğurlayabileceğin bir yerde. Ölümde öyle olmuyor mu? O da düşlerle bir veda değil midir? Sıkılmış olmalısın. Nereden anladın? Hep aynı sıkıldım ben de. […]
