Babalar ve kızları el ele tutuşup yürürler. Yürürken hiç sesleri çıkmaz çıkarda öyle havadan sudan dişe kovuğuna sığmaz kelimeleri seçilmemiş anlatmayan dinlenmeyen kelimeler onun altındaki sessizlikte birbirlerine o kadar çok şey anlatırlar. Konuşmazlar konuşulmayan yürümelerde birbirlerine o kadar şey anlatırlar ki yol biter daha kalan olur bir daha ki sefere. […]
Post Tagged with: "baba"
“Gözlerini kapa ve gittiğin yerden korkma kızım.” Bu cümle neden kurulduğunu bilmeseniz bile insanın yüreğini burkmaya yetiyor. Dört yaşında kanser hastası kızının dördüncü son evre de artık çok acıyor olması son an son cümle dört yaşında birine sonsuza dek nasıl elveda denebilir hele bir baba. Baba bu cümleyi kuruyor kurmuş. […]
Bir mezar taşı sessizliği, mezar taşı bağırır, çağırır, bir parmak kıvrımı kapalı avuç işaret parmağı gel gel. Bir cinnetlik işi var, yeni laflardan. – “Babam ana kuzusuymuş.” İçinden gelmiş, bir Çerkez şarkısı hoyratlığında ortaya fırlamış bir laf. Yakıştı mı şimdi. İçinde ne kadar masum tez saklıyor olmalı. Ezilmiş, yok […]
– “Babasıyla dansa kalkar, yarı beline gelir, o kadar partneri olur yine de, bilmez dansı ayağının üstüne çıkar basar, dansı ayaklarının üstünde yapar. Bütün istediği gözünün içine bakmaktır, bu dansta olmasa bile sonrasında parmaklarının üstünde durup beline dolanan elin sahibinin gözlerinin içinde görmek, görülmek, istediğini görmek önemlidir. Topuklu ayakkabı işte […]
Babamla oturup konuştuğumuz zamanlarda istemeden çok sevmezdi bilgece konuşmayı sivri laflar etmeyi öyle bir adamdı konuşurken oğlu olduğumdan belki de yükseleceksen derdi illaki bilerinin omzuna basıp yükseleceksin, sen çık onların omzuna gayretinle sen çık onları yerin dibine sokup omuzlarına çıksan ne kadar yükselirsin ki? Öyle derdi babam, iyi adamdı, hoş […]
