Ankara kendini boş bıraktın mı sana bir dolu iş bulur. Yaratır beş dakika boş bırakmaz sevimli kötü görünüşlü iyi patron gibi. “Akşama doğru gel de yaparız bir şeyler, sen hele bir gel…” Gitsek ne olur? Kafayı parlatırız biraz eskilerden birkaç anı yarısını unutmuşum yeni baştan yüklenir kafaya. Gülünecek çok bir […]
Post Tagged with: "ankara"
Bu şehir bir başkadır benim gözümde. Gözümde dediğimde mecazen söylenmiş de değildir pek. Gözü kapalı dinlenmez. Sesleri karışıktır. Sesini çok iyi bilmiyorsan, sokaktan geçenin hurdacı veya simitçi olduğunu pek anlayamazsın, iyi bilmiyorsan nerde olduğunu vapur sesi de yoktur denizinin kıyısının yankılandırdığı, caddeye, hangi caddeye uzak olduğunu da bilemezsin. Korna öyle […]
Gece yatıyorum, olmuyor, dönüyorum yine olmuyor, kalkıyorum. Bu öyküyü yeniden tekrar yazmam lazım, bir yerine giriyorsun yakışmıyor bozuluyor her tarafı. Başından itibaren silmem lazım seni. İçinde sen olmayan yeni yepyeni, taa en başından ilk harfinden yazılmalı belki o zaman düzelir. Ankara sert, kışı aşk yapar insanı, olamadın mı zatürre. Sokakları […]
Böyle soğuk puslu bir hava, sis var, hava kirliliği var, soğuk var iliklere işleyen. Yepyeni bir güne başlamışız erken vaz geçmişiz uykumuzdan sabahın köründe çıkmışız yola, Çubuk‘tayız. En ağırından içkimiz yanımızda, ısınacağız, gülmekten yorgun düşmeyi istiyoruz. Sabah öylesine gülerek başlıyoruz ki günde öyle geçiyor. Barajın çok az suyu var. O […]
Okulu astığında soğuk bir sabahın kucağında bulurdun kendini, saklanması güç değildi. Değil di ama saklanamazdın. Okulun müdürü, müdür yardımcıları, öğretmenler basarlardı yakında ki pastaneleri, kahveleri, pideci bastıkları bile olurdu. Sabah okulu asmak için toplu gurup halinde yapılacak bir şeyler içinse gurup kararıysa asmak muhakkak gurubun birliktelik için bir fikri oluşurdu. […]
