Yaşlanınca fark edilen en önemli şey elimizde tuttuğumuz filenin içinde ne olduğu, önümüzde ki tabakta ne bulunduğu, yediklerimizin bizim istediğimiz şeyler mi olduğudur.
Bu sadece yediğimiz içtiğimiz için değil yaşadıklarımız içinde geçerli bir düşünmektir. Çarşıya çıkarken liste yapın, yaptık çarşı dönüşü listede olmayanları doldurduğumuz bir file olabilir elimizde, büyük bir ihtimalle de öyledir. Hayat bir başka alışverişe daha çıkma şansı vermeyecektir büyük ihtimalle. Yaşarken, yani pazarda dolaşırken o kadar çok dikkat ve özen göstermeyiz etrafımızda olan bitene, tezgahta duranlara dikkatli bakmadan geçer gideriz. Sonra eve gelirken, daha kapıda çoğu kez şunu da almayı unuttum. Bu da var mıydı gözüme ilişmedi. Daha kırmızısına bakacaktım almayı unuttum. Ya da onun yerine bunu yedim gaz yaptı gibi bir durumda sizin yeniden gidip başka şeyler alıp yemeye ya zamanınız yetmez ya da artık onu alacak gücünüz yoktur. Yaşam böyle bir alışveriş zinciridir. Ve öyle çok da düzgün bol bol vakti olan bir şekilde yapılmaz bu alışveriş. Çoğu zaman çok ani seçim yapmak, çok ani kararlar almak, çok fazla incelemeden çürüğünü çarığını çok fazla kontrol edemeden biter alışverişiniz. Ve artık ne aldıysanız?. Ne alabildiyseniz…
Alışveriş özellikle bayanlar için daha zordur. Bir şeyler bakacağım dedikten sonra eve kamyonla dönülebilir. Yaş ilerledikçe yediklerimize içtiklerimize daha bir dikkat eder oluruz, sağlık için düzgün beslenmek için yenmeyenler yenir, içilmeyenler içilir. Ama eve geldiğinde alışverişe çıkarken unutmamam lazım denilen mutlaka unutulur.